Hoe regel ik een vergoeding voor hulpmiddelen?

Een hulpmiddel kan van alles zijn. Van douchestoel tot rollator, van een loep om beter op het beeldscherm van de computer te kunnen kijken, tot een bordverhoger om makkelijker te eten. Voor veel tijdelijke hulpmiddelen (korter dan 26 weken) krijgt u een vergoeding uit de basisverzekering. Vaak betaalt u een eigen bijdrage. Dat kan een bepaald percentage zijn, of een bijdrage via het eigen risico. In iedere gemeente is een leverancier van hulpmiddelen. Ze hebben namen als Hulpmiddelencentrum en Thuiszorgwinkel. Let op: informeer bij uw verzekeraar of er een contract is met de leverancier. Is dat niet zo? Dan krijgt u meestal minder vergoed. Sommige hulpmiddelen voor tijdelijk gebruik – zoals krukken of een rollator – zitten niet in de basisverzekering. U kunt ze zelf kopen of huren. Kunt u dit niet zelf betalen? Dan komt u misschien in aanmerking voor bijzondere bijstand. Vraag hiernaar bij uw gemeente.

Veel zorgverzekeringen vergoeden bepaalde hulpmiddelen uit de aanvullende verzekering. Dan geldt soms ook voor hulpmiddelen die u langer dan 26 weken nodig heeft. Denk aan een bed, een aangepaste stoel of een parkinson-rollator. Of ze geven korting als u het hulpmiddel zelf koopt. Informeer bij uw eigen verzekeraar naar de mogelijkheden en de voorwaarden.

Heeft u langdurig hulpmiddelen nodig (langer dan 26 weken) om zelfstandig te kunnen blijven wonen? Dan kunt u een aanvraag indienen bij uw gemeente. U doet dan een beroep op de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Het gaat bijvoorbeeld om een traplift, een verhoogd toilet, driewielfiets of een rolstoel. De gemeente vraagt een eigen bijdrage, zie de website van het CAK. Op de hulpmiddelenwijzer van Vilans staan honderden hulpmiddelen. Ze worden uitgebreid beschreven.  Bij ieder hulpmiddel staat een goede uitleg, plus een overzicht van de kosten en vergoedingen.