Hulpmiddelen uit de basisverzekering
Een hulpmiddel kan van alles zijn. Van douchestoel tot rollator, van een loep om beter op het beeldscherm van de computer te kunnen kijken, tot een bordverhoger om makkelijker te eten. Voor veel tijdelijke hulpmiddelen krijgt u een vergoeding uit de basisverzekering. In de Zorgverzekeringswet (Zvw) staat beschreven welke hulpmiddelen voor vergoeding uit het basispakket in aanmerking kunnen komen. Voor sommige hulpmiddelen betaalt u een eigen bijdrage. In iedere gemeente is een leverancier van hulpmiddelen. Ze hebben namen als Hulpmiddelencentrum en Thuiszorgwinkel.
Voor sommige hulpmiddelen moet u eerst toestemming vragen bij de zorgverzekeraar voordat u de kosten vergoed krijgt. Bijvoorbeeld als de zorgverlener geen contract heeft met de zorgverzekeraar.
Als de leverancier niet gecontracteerd is, dan krijgt u meestal ook minder vergoed dan de totale kosten. Sommige hulpmiddelen voor tijdelijk gebruik – zoals krukken of een rollator – zitten niet in de basisverzekering. U kunt ze zelf kopen of huren. Kunt u dit niet zelf betalen? Dan komt u misschien in aanmerking voor bijzondere bijstand. Vraag hiernaar bij uw gemeente.
Hulpmiddelen via de gemeente
Heeft u langdurig hulpmiddelen nodig (langer dan 26 weken) om zelfstandig te kunnen blijven wonen? Dan kunt u een aanvraag indienen bij uw gemeente. U doet dan een beroep op de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Het gaat bijvoorbeeld om een traplift, een verhoogd toilet, driewielfiets of een rolstoel. De gemeente vraagt een eigen bijdrage, zie de website van het CAK. U ontvangt elke maand een factuur van het CAK. Uw eigen bijdrage is nooit hoger van 19 euro per maand.
Op de hulpmiddelenwijzer van Vilans staan honderden hulpmiddelen. Ze worden uitgebreid beschreven. Bij ieder hulpmiddel staat een goede uitleg, plus een overzicht van de kosten en vergoedingen.