Iedereen die langdurig en onbetaald zorgt voor een partner, familielid, vriend of bekende, is een mantelzorger. Officieel heet iemand ‘mantelzorger’ als hij of zij ‘meer dan acht uur per week en/of langer dan drie maanden zorgt voor een partner, kind, familielid of vriend’. Maar in de praktijk wordt er echt niet op de klok of de kalender gekeken. Dus ook als het ‘maar’ om een paar uur per week gaat, is er spraken van mantelzorg.
Is mantelzorg hetzelfde als vrijwilligerswerk?
Nee, dit is niet hetzelfde. Voor vrijwilligerswerk kun je kiezen. Je doet vrijwilligerswerk omdat je het leuk vindt, en je kunt er ook weer mee stoppen. Omdat je er geen zin meer in hebt of omdat het even niet uitkomt. Maar mantelzorg overkomt je. Mantelzorger word je, omdat je een band hebt met degene die hulp nodig heeft. Als mantelzorger is het lastiger ‘nee’ te zeggen. Het gaat immers om iemand van wie je houdt en om wie je geeft. Mantelzorg is iets, waar je min of meer vanzelf in rolt. En waar je ook niet meer zo gemakkelijk van afkomt.
Mag u weigeren om mantelzorger te worden?
Ja, dat mag. U bent niet verplicht om mantelzorg te verlenen aan iemand met wie u niet samenwoont. Dus ook niet als het om uw ouders of directe familie gaat.
U bent daarentegen wél verplicht om mantelzorg te verlenen aan iemand met wie u samenwoont. De overheid verwacht van een gezonde huisgenoot, dat die huishoudelijke taken op zich neemt. En zorgt voor een zieke huisgenoot. Denk hierbij aan schoonmaken, ramen lappen, boodschappen doen en dergelijke. Het maakt niet uit of degene die zorg heeft uw echtgenoot is, uw dochter of zoon of een goede vriend.