Hoe regel ik de aanpassing van een huurwoning?

Als een huurder een tweede trapleuning wil plaatsen voor extra veiligheid, dan mag dat. Dit valt onder het klusrecht, dat in de wet is verankerd. Huurders hebben het recht om de woning naar eigen inzicht aan te passen zonder toestemming van de verhuurder. Het moet dan wel gaan om veranderingen binnenshuis die de verhuurder ‘zonder noemenswaardige kosten’ ongedaan kan maken. Wat noemenswaardige kosten zijn en wat niet, vermeldt de wet niet.

Voor veranderingen aan de buitenkant van de woning heeft de huurder wel altijd schriftelijk toestemming nodig van de verhuurder. Dit kunt u meestal vragen met een (aangetekende) brief, soms zijn er speciale formulieren of kunt u online een aanvraag indienen. Informeer daarnaar bij uw verhuurder. Hetzelfde geldt voor veranderingen aan de binnenkant die niet ‘zonder noemenswaardige kosten’ ongedaan gemaakt kunnen worden. Soms heeft de verhuurder instructies op papier gezet in speciale klusfolders over toegestane materialen en werkwijzen. Zijn die instructies er niet of wijkt u ervan af, dan is schriftelijk toestemming nodig van de verhuurder.

De verhuurder beoordeelt of de verandering gevolgen heeft voor de verhuurbaarheid en/of de waarde van de woning. Als de woning na de verbouwing een slaapkamer minder heeft, maakt dat de woning minder aantrekkelijk voor jonge gezinnen. Het gevolg kan zijn dat de woning hierdoor minder goed te verhuren is. De waarde van de woning kan ook verminderen als een amateur de badkamer gaat verbouwen. In deze gevallen kan de verhuurder een stokje steken voor de aanpassing of eisen stellen aan de uitvoering.

Als de voorgestelde aanpassing noch de verhuurbaarheid noch de waarde van de woning vermindert, moet de verhuurder binnen acht weken toestemming geven. De verhuurder kan hierbij voorwaarden stellen, bijvoorbeeld aan de materialen die mogen worden gebruikt. Ook zal de verhuurder bijna altijd willen afspreken dat de huurder zelf het onderhoud op zich neemt. Die eis mag de verhuurder stellen. Hij mag echter niet verlangen dat de woning weer in de oorspronkelijke staat wordt gebracht na een verhuizing.

… de verhuurder niets van zich laat horen? Dan kan de huurder de rechter vragen om een machtiging om de verandering toch te mogen aanbrengen. Hiervoor is griffierecht verschuldigd. De rechter zal zo’n machtiging in de meeste gevallen verlenen.

… de verhuurder eist dat de huurder de aanpassing ongedaan maakt bij een verhuizing? Als duidelijk is dat de woningaanpassing de waarde van de woning en de verhuurbaarheid niet negatief beïnvloedt, kan de huurder de rechter om toestemming vragen. De woningaanpassing mag dan worden uitgevoerd zonder dat de verhuurder de huur kan verhogen of kan eisen dat de voorziening wordt weggehaald bij een verhuizing.

De huurder mag zelf kiezen of hij een verandering die hij zelf heeft aangebracht laat zitten als hij verhuist, of niet. De aanpassing mag (zo mogelijk) worden meegenomen naar een ander huis. Dit wordt ook wel het wegbreekrecht genoemd, maar een beter woord is het wegneemrecht. De woning moet namelijk onbeschadigd worden achtergelaten. Breekt u bijvoorbeeld een zelf aangebrachte luxe keuken of badkamer weg, dan moet u een keuken of badkamer van de oorspronkelijke kwaliteit achtergelaten.

Alleen als huurder en verhuurder hebben afgesproken dat de verandering moet blijven zitten, mag de huurder die niet meer wegbreken. Bij het maken van een dergelijke afspraak kan de huurder een vergoeding vragen aan de verhuurder.

Een huurder die een woningaanpassing zelf heeft betaald, kan deze bij een verhuizing alsnog ter overname aan de verhuurder aanbieden. Er bestaat zelfs een wettelijk recht op een vergoeding. Een eerste voorwaarde is dat de aanpassing de verhuurder daadwerkelijk voordeel oplevert, bijvoorbeeld omdat hij een hogere huur kan vragen of lagere onderhoudskosten heeft. Dit wettelijk recht gaat boven eventuele afspraken in het huurcontract. Hierbij kan het feit dat de huurder de kosten van de aanpassing heeft kunnen terugverdienen, bijvoorbeeld door een lager energieverbruik of door isolerende maatregelen, een rol spelen.

Een ziekte of handicap kan bepaalde aanpassingen noodzakelijk maken, zoals een traplift of oprijplaten voor een rolstoel. Hiervoor kan bij de gemeente een beroep worden gedaan op de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Als een vergoeding wordt toegewezen, is geen toestemming meer nodig van de verhuurder. Deze regeling is van kracht sinds 1 januari 2015 en geldt ook wanneer een aanpassing wordt vergoed vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz). Wel is het verplicht om de verhuurder te informeren, zodat hij zijn mening kan geven over de aanpassing. Het is niet verplicht bij een verhuizing de woning in de oorspronkelijke staat terug te brengen of een vergoeding te betalen.

De Woonbond heeft een brochure over Klussen in een huurwoning, compleet met een voorbeeldcontract niet-standaardvoorzieningen, een model opnamestaat en de relevante artikelen uit het Burgerlijk Wetboek. De brochure kost 17,50 euro voor niet-leden en 12,50 euro voor leden en is te bestellen via de webwinkel op www.woonbond.nl.